(مباهله سند زنده ای در تاریخ اسلام)
فَمَنْ حَآجَّکَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءکُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءکُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ (آیه ی61- سوره ی آل عمران)‏

در این آیه که در شأن خانواده ی مطهر پیامبر اکرم نازل شده است منظور از ابناءنا : امام حسن و امام حسین علیهم السلام، منظور از نساءنا: حضرت فاطمه (س) و منظور از انفسنا: حضرت علی (علیه السلام) می باشد.

                                           امام حسن علیه السلام فرمودند:

مردم! ما ـ اهل بیت از فرزندان آدم و هوا و دودمان نوح و فرزندان برگزیده ی ابراهیم و تبار اسماعلیم، ما آل محمد(ص)، در میان شما همانند آسمان بلند و همچون زمین گسترده و مثل خورشید پر فروغیم. همانند درخت زیتونیم که نه به شرق مایل است و نه به غرب. درختی که ریشه اش رسول خدا(ص)است و شاخه اش علی بن ابیطالب (ع) . سوگند به خدا ما ( اهل بیت) میوه آن درختیم، پس هر کس به یکی از شاخه های آن چنگ زند نجات می یابد ( و سعادتمند است) و هر کس از‌ آن جدا شود جایگاهش آتش است). ( الرواع المختاره، سید مصطفی موسوی ، ص 72، خطبه ی 45.)

                                             (روز خانواده بر همگان مبارکباد)